دوشنبه بیست و سوم دسامبر
در سفری که در خرداد ماه 1386 بایران داشتم، مسئله سد سیوند ذهنم را بخود مشغول کرده بود. آنچه در زیر می آید خلاصه گزارشاتی است در باره این موضوع که در آن زمان در چند ایمیل نوشته ام. آیا الان کسی می تواند این مسئله را به روز کند؟
. تا بحال آنچه برایم روشن شده اینست که بر خلاف سر و صداهائی که در ینگه دنیا بپا شده هیچکس نمیگوید آرامگاه کورش به زیر آب خواهد رفت! تنها سوالی که هنوز برایم بیجواب مانده اینست که آیا با بالا آمدن سطح آب و بالا رفتن درجه رطوبت در هوا و زمین صدمه ای به آثار باستانی دور و نزدیک میخورد یا خیر؟ دولت در جواب میگوید که تحقیقات آنها نشان میدهد که همچو خطری وجود ندارد .
. و بالاخره نظری هم در مورد سد سیوند میشنوم. بنظر گوینده مصالحی که هزار ها سال پیش در ساختن پاسارگاد بکار رفته (ساروج؟) میتواند رطوبت را براحتی از زمین جذب کرده آسیب به بیند. خب، البته این نظر میتواند راهی به واقعیات داشته باشد
. عامل دیگری که مطرح میشود مربوط به "زمان" است. میگویند ما شاید نتوانیم اثرات رطوبت و آب را در کوتاه مدت مشاهده کنیم ولی ابنیه تاریخی ممکنست در طی سالها و قرنهای آینده تحت تاثیر خرابی آن قرار داشته باشند. و آنرا مقایسه می کنند با جمع تاثیرات فلاش عکاسی بر روی آثار تاریخی و اینکه در خیلی از موزه ها این عمل ممنوع است
درباره این سایت